نبرد فرهنگی

قضاوت نسبت به فعل و موضعگیری افراد و گروهها لایه های مختلفی دارد، برخی ساده و سطحی و انتزاعی است، در این نوع از قضاوتها معمولا افراد مبانی فکری و شناخت خود از موضوعات و وضع اجتماعی را ملاک قضاوت قرار میدهند، آنها با محور قرار دادن خود و ملاکات خود همه افراد و همه چیز را در ترازوی عقل خویش قرار میدهند، به نظر او کسی که موافق نظرش حرکت نمایید، درست عمل کرد و الا خیر. چند روز قبل با فردی صحبت میکردم، می گفت در جریان انتخابات اول میخواستم به فلانی رأی دهم بعد نظر برگشت به فلانی رأی دادم چون دیدم با رهبری اختلاف نظر ندارم، اختلاف سلیقه دارم! اما ایشان برای فوت پسر فلان رجل سیاسی پیام دادند و این درست نبود!!! اینگونه قضاوتهای سطحی ناشی از بی اطلاعی از مبانی و ملاکات رهبری در رهبری است. برخی قضاوتها، قضاوتهای تخصصی است،  

اینگونه قضاوتها نیازمند اطلاعات تخصصی است و ورود به این عرصه برای همه مقدور نیست و هر چقدر سطح تخصص پیچیده تر میشود، دائر ورود افراد نیز محدودتر میشود، اما سطح دیگر قضاوت، قضاوت در سطح بنیادین است که سطح توسعه یا تأسیسی و تولیدی است که  پیشبرندگی دائمی نظام در ابعاد مختلف جامعه است؛ در سطح بنیادین فضاها و افقهای جدید پیش روی جامعه و نخبگان گذاشته می شود، افقها و مسیرهای که طی نشده و هموار نیست مثل جهاد اقتصادی، قضاوت در آن منوط به شناخت موضوعات و مبانی تکامل اجتماعی است، قضاوت در مورد موضوعاتی که در جامعه نبوده و ایجاد شده و موجب پیدایش هزاران موضوع جدید کلان و خرد شده است. این قضاوت نیازمند اشراف و خبرویت خاص دارد. کسانی میتوانند درست قضاوت کنند که اهداف محوری و مطلوب، و وضعیت و ظرفیتهای موجود جامعه را خوب بشناسند و چگونگی مدیریت حرکت از وضع موجود به مطلوب را بدانند و این سطح، سطح مدیریت ایجاد و تکامل دائمی ظرفیتهای تولید شده در تمامی ابعاد است، که طبیعتا نیاز به اشراف به تمامی ابعاد کلان جامعه دارد، پیش بردن اقشار و اصناف مختلف در بعد اخلاقی، اعتقادی، تکنیکی در سطح کلان و ورود به عرصه های جدید بدون مدیریت کلان ممکن نیست، این سطح سطح رهبری جامعه است. البته تصور نشود یک نفر به تنهای همه امور را انجام می دهد، خیر نظامی متکفل این تأثیر گذاری است ولی یک نفر محور و جهت دهنده و پیشبرنده و به تعبیره بهتر مدیریت کلان آن را بعهده دارد. تصمیمات و مواضع، تکاملی است و هر چقدر جامعه تکامل می یابد افقهای متکامل تر پیش رویش قرار می گیرد، از این جهت حرکت نظام اسلامی دائمی و پیش رونده است. مسلم قضاوت در این سطح برای کمتر کسی جز رهبری مقدور است. برای روشن این امر برخی پارمترهای و استنادات مواضعگیری رهبری را اشاره می کنم:

الف: دین شناسی، مواضع مستند به دین و اجتهاد است، لذا کسی که قدرت استنباط آن هم استباط حکومتی و مدیریتی از دین را ندارد نمی تواند نظر دهد.

ب: موضوع شناسی، شناخت ابعاد پیچیده موضوعات و نسبت بین آنها از زاویه کلان و تأثیر و تأثر متقابل آنها بر هم.

ج: شناخت زمان و مکان و رعایت مصلحت امة اسلامی.

د: حفظ توازن قوا و برتر دائمی، توجه به ظرفیت داخلی و حفظ قدرت داخلی در مقابل قدرتهای خارجی و جلوگیری از ضعیف شدن قدرت داخلی با پذیرش خطای دوستان و انعطاف معقول و ممکن برای اصلاح.

ذ: اخبار و اطلاعات دریافتی از مجاری مختلف.

ه: تکاملی و پیشبرندگی دائمی و از موضع کلان.

س: جامع نگری و مجموعه نگری نسبت به دین و وضیت موجود و تطبق احکام بر مصادیق جدید مثل جهاد علمی. در واقع رهبری کل نگری و سیستم نگری دائمی به همه امور دارند. آنچه وظیفه ماست تبعیت است، چون آنچه که رشد می آورد تبعیت است، حتی رشدعقل در تبعیت است، تبعیت از کسی که به پرستش خدای متعال در تمامی ابعاد و روابط دعوت می کند نه خود. طی منازل و مقاصد توحید بدون تبعیت ممکن نیست و ولایت ولی فقیه استمرار ولایت معصوم است. این که رهبری در این شرائط به این موضع خاص رسیده اند ربطی به تولی ما ندارد، اتفاقا امتحان در همین است. آنچه مورد بازخواست الهی قرار میگیرد اطاعت است، نه تطابق مواضع با واقع. بله مواردی زیادی برای توسعه تولی که نیازمند دلیل برای پرورش روحی و فکری افراد است در کلمات امام راحل و مقام معظم انقلاب استدلال شرعی و عقلی دیده می شود، ولی امام راحل و رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای در مسائل مختلف هزارن نظر تکاملی دارند، برای امثال ما اصلا قضاوت و ارزیابی روی تک، تک مواضع ممکن نیست، ما موظف به تبعیت هستیم. بله همه مردم باید مراقب جهت حرکت انقلاب باشند که از آرمانها فاصله نگیرد، اما بسیاری از اشکالات مطرح مربوط به ضعف خود جامعه و مسئولین در تولی و تبعیت است و الا مقام معظم رهبری جهت کار را تبیین نموده اند.

در ضمن توجه نماییم، عالم و تاریخ از تحت ربوبیت الهی و ولایت تاریخی معصومین(علیهم السلام) خارج نیست، آنها از همه دستگیری می نمایند، نمیشود بزرگمردی به کمک مردمی ایثارگر علم دعوت آنها را برافراشته، او را یاری ننمایند، مهم وفاداری، صدق و ثبات قدم جمعی ماست. به امید اینکه ما با تلاش جمعی خود سهمی هم در نزدیک شدن ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) داشته باشیم(انشاءالله).

کلمات کلیدی :